Ik moest het horen van de buren
Dat jij opeens verdween
Kaal zijn nu thuis muren
Jij bent zo hard als steen
Weg alles tot je genomen
'n Leeg huis, 'n herinnering, 'n foto op de grond
Is alles wat ik heb
Je had het mij beter kunnen vertellen
Ik had je laten gaan, maar ik had dan geweten
Waar je nu bent
Ik moet opnieuw beginnen
Wat vind ik dit gemeen
Toch zal ik blijven knokken
Hier kom ik ook wel overheen
Hoelang speelde jij dan komedie
Als ze mij hadden gezegd
Dat je weg zou gaan
Had ik dat nooit geloofd
De telefoon daar zit ik naar te turen
Maar ik weet je belt niet, misschien is het goed
Ik zet je uit m'n hoofd
Je hoeft je voor mij niet te verstoppen
Ik draag dit als 'n man
Door dit ga ik niet naar de knoppen
Daar kan jij echt van op aan
Ik heb toch nog altijd m'n handen
Daarmee bouw ik op wat jij wegnam van mij
Dat is geen probleem
Misschien moet ik blij zijn
Dat je weg bent gelopen
Ik maak er geen punt van laat mij nu maar gaan
Ik red me wel, ik red me wel
